VEKE 15-16+Pinse: Nye opplevingar!!

Det er med ei god kjensle turane no har blitt lenger, samstundes som eg no også kan gå oppover. Enkelte dagar er faktisk så bra at eg kan gå på jobb, gå ein støylstur og så gå på fest etterpå!! Eg må då diverre innrømme at parketten ikkje freista litt eingong utpå kvelden og rockefoten var definitivt nede for telling. Synet mitt derimot hadde ei heilt anna syn på saka, men kva hjelpte det?? Morro vart det no likevel ;)

Dørstokkmila på Sandane er takka vere Ivar blitt svært liten. Nye grusvegar, som eg ikkje visste om, har vi vitja og farten har auka. Sofalivet får ofte eit opphald når eg er heime på Sandane. Takker, godt nøgd!!

Men å løfte tunge ting er ikkje mi greie enno. Ikkje lett å late vere med det heller, men det kan vere lurt dersom eg vil vere oppegåande.  Jaja alt kan ikkje vere heilt bra enno. Det er ikkje så lenge sidan operasjon.

Pinsa nærma seg med knallvær. Freistinga var difor stor og kanskje prøve ski / truger på Folgefonna. Trekket opp og trugetur til topps og nedatt. Fekk lov til det av fysioterapeuten, men fekk streng beskjed om ikkje å dette!! Kunne eg love henne det?? Skuffelsen var uansett stor når XXL hadde selt ut trugene. OK, prosjektet var kanskje ikkje så lurt likevel, eg tek eit hint.

Pinseferien i Øygarden vart likevel ein høydare med mange store, fantastiske kajakkopplevingar med blikkstille hav. 

 Fantastiske holmar og øyer har eg fått sett frå havet sin vinkel og fått satt min fot på.

Stilige fjellformasjonar som havet har forma til eit flott skue har eg også fått betrakte. Perfekt!! 

Men diverre har tre aktive dagar sin pris, restitusjonsdagar er særs nødvendig. Men sidan kulingen har satt inn øve øyane, går eg ikkje glipp av noko. Flaks. :)

Før pinseferien skulle eg til lege og fysio. Sjukmeldingsperioden var egentleg over, og eg var usikker på om det var lurt av meg å byrje i 100. Resultatet vart ein liten gradert ein fram til ferien min. Eg satsar på at den nesten ikkje blir tatt i bruk. Fysioen var nøgd med kroppen min, så dermed vart det kapittelet avslutta. Ikkje behov for hjelp frå den kanten lenger, alt såg bra ut. Full tiltru til mi eigentrening framover.

VEKE 13&14: Tusling i skauen

Dagane går med sakte steg i rett retning. Jobbings og gleda over å endeleg vere mobil er stor. Treningsøktene, på det som eg føler ikkje lenger er på Gamleheimen grunna mi betra helsetilstand, blir det no sjeldnare og sjeldnare trong for. Fot er no blitt ganske bra, så styrkjetreninga er blitt erstatta av meir balansetrening. Balansen er ikkje akkurat 100% ;) så det blir bra!!

Det var med ein liten pose skepsis eg starta på turen til Øygarden. Fyste køyretur på tre månader. Eg hadde rikeleg med tid, så eg skulle no alltids kome meg fram!! Skepsisen auka litt etter fyste stopp, 15 min etter start. Bensinfylling med ein påfølgjande liten gå-tur grunna vondter. Forbanna mange svingar som stikk. Heile tre mil etterpå kom neste stopp, ut å gå - gassfot likte seg ikkje. Nye mil etterpå måtte eg ty til pilledåsen, samstundes fann Garmin ut at eg kunne kome på andre tankar - det var ei ferje å rekke. Dei neste seks mila gjekk betre og ferja gjekk med meg om bord. 20 min. pause var perfekt no!! Kom meg til slutt fram med småpausar her og der, m.a. på XXL :)

Tilbaketuren gjekk heldigvis betre :)

Turen til Grytadalsbu vart ikkje av typen overnatting, men det var uansett ei god kjensle å ha fjellsko på seg igjen og samstundes gå på ujamt underlag. Det gjekk seint, men du kor godt det var for kropp og sinn!! og gåstavane er gode også for armtrening. Perfekt!! 

Bua skal bli besøkt fleire gongar, og om litt kanskje også vidare mot Haukånipa.

Endomondo-appsen er kjekk å ha no når turane blir lenger, den motiverer og krympar dørstokkmila. :)

Nye opplevingar er komen til meg no når farten er sett ned og toppturane er erstatta med tusleturar i skauen. Som til dømes då ein metafor kom dalande ned i form av ein hoggorm som solte seg i solsteikjen. Eit bilde måtte kome i haudet mitt her eg gjekk i paradiset. Tru om det lar seg gjere å framkalle filmen ;)