VEKE 6: Ting tek tid.

Så vart det fredag, seks veker har gått sidan operasjonen. Dagen som skal gje meg jobb og bilkøyring tilbake er endeleg her :)

Gratistur med buss er eg no blitt vande med, så Helfo-systemet fungerer - som regel… Imponerande. Timen med venting gjekk fort. Trenar ein på noko blir ein også god på det ;) Dei to røntgenbileta som skulle gje meg diverse svar skulle snart tolkast etter ny halvtime med venting.

Kirurgen tok i mot meg og bad meg også ta ein titt på mitt indre. ´Dette går veldig fint!!´ ´Brotet gror akkurat som rekna med´. Eg kan belaste foten så mykje eg klarar og det er ikkje behov for fleire undersøkingar. Flott!! :) Alt går som planlagd, men…´. ´Pokker´. Alltid må eit ´men…´ øydelegge ei positiv melding.

Kort fortalt kom følgjande:

Fortsatt sjukmeld i tre og ei halv veke og sjukmeld i 50 til midten av mai. Bilen kan eg endeleg bruke att i slutten av april. Ikkje akkurat det eg meinte at legen oppe i 7. hadde sagt til meg. Ikkje akkurat det eg hadde håpa på… Vegen vidare blir lenger enn eg hadde innstilt meg på, men no veit eg no korleis det blir. Ingen fleire falske forhåpningar. Eg er komen nesten halvvegs til jobb i 100....

Mitt fysiologiske liv er til å leva med. Kan endeleg prøve å sove slik som eg vil og snu meg som eg vil. Eg kan til og med snu meg mot høgre i ´nattens mulm og mørke´ utan å vakne med ein gong!! Bra.

Har byrja å trimsykle i 5 min. i tillegg til treningsopplegget. Godt nøgd!! Men eg veit det ikkje er vits å overdrive. Dei små stega er viktigast. Diverre er her ingen kjappe snarvegar… Krykkjene må eg nok leve med ei stund til, blir spanande kor tid dei skal arkiverast på Ivahola :) Den dagen blir det nok nokre glas!!

Handledd, armane og venstrefot er no godt trena. Verre er det med kondisen og høgrefot… 

Ting tek tid.